176. Rolkofferstress

Het kon niet uitblijven.

Zeker, ik zag hem lopen vanachter mijn raam en kon hem niet vragen of het waar was. En toch weet ik het zeker.
Wat was er aan de hand? Hij liep over straat met een rugzakje op de rug en een rolkoffer in de hand.
Nu is het wiel wellicht de beste uitvinding ooit gedaan, iets waar ook de rolkoffer zijn voordeel mee doet. Althans, als je hem gebruikt op de manier zoals hij is bedoeld. Maar de man buiten deed dat juist niet. Hij dróég ‘m, die koffer… Waren de wieltjes onwel? Ik geloof er niets van. Nee, je zag het gewoon. Hij droeg die koffer omdat hij iets mee wilde delen: ‘Ik ben er niet een van Airbnb!’
Zelf ben ik bijna zover. Als je door je eigen stad loopt te rolkofferen, op weg ergens heen, heb je bijna de neiging een spandoek mee te dragen, met

NEE, IK WOON HIER!

Of anders een witte vlag. Want ondertussen twijfel je tussen proberen er niet te zijn, opvallend onbevreesd rondkijken, of je juist schrap zetten voor een emmer water of kokende olie.
Wat te doen? Koffers op de markt brengen waarop die spandoektekst al staat? Of eerst maar eens op jacht naar stille wieltjes?

krabbel

Zie ook: Blog Nr.155 Airbnb