Scheef?
De stompe is bekend, de scheve wereldberoemd, maar met beide is iets mis. Net als met het wiskundeniveau van de Nederlandse scholieren. Vandaar dat we het over Pisa hadden, het ‘Programme for International Student Assessment’ dat een ranglijst bijhoudt over hoe het met wiskundeniveau in de wereld is gesteld.
Ik dronk koffie in de Hema. Nu zijn Hema’s nogal standaard, maar niet in iedere Hema zit Hans. Daarvoor moet je naar… Zaltbommel.
Dat-ie Hans was, was meteen duidelijk. Hans had zich namelijk voorzien van een uithangbord Anno 2016. Hij had zijn laptop uitgeklapt. En net zoals het logo op je eigen laptop ‘verkeerd om’ zit, zodat als je ‘m uitklapt anderen kunnen zien welk merk je hebt, net zo konden derden zien dat Hans Hans was. Bovendien viel er te lezen dat Hans bijles wiskunde gaf.
We raakten in gesprek en al snel begon ik het bijna jammer te vinden dat ik geen blik wiskundebijlesbehoeftige kinderen voorradig had. Maar geen nood. Hans heeft er al een heleboel. Hij kan ze bedienen waar ze ook zijn, want hij geeft zijn lessen online. Teken des tijds? Bij het lesgeven krijgen leraar en leerling elkaar niet te zien. Ze zien alleen elkaars handen en het elektronische ‘schrift/schoolbord’ waarop ze schrijven.
Zelf kreeg ik vroeger mijn bijles van Meneer Veldkamp, een excentrieke, torenlange grijsaard. Voor de meer beperkte leerlingen zoals ik had hij huishoudnamen bedacht voor exacte formules. Daarvan staat mij tot op de dag van vandaag er nog één bij:
‘Hij klopt, hij veegt en hij zuigt’.
Waar het over ging? Geen idee. Maar de Meneer Veldkamp van vandaag, Hans dus, krijg je niet te zien. Ik vermoed om iedere schijn van ‘onzuivere omgang’ te vermijden. En dat de ouders dat wel op prijs stellen.
Hans misschien ook wel. Op zijn visitekaartje staat: ‘Docent wiskunde in opleiding’. Maar echt voor de klas gaat hij niet staan. Tijdens zijn opleiding heeft hij dat namelijk al gedaan en daar had hij al spoedig genoeg van.
Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. De kinderen (en volwassenen) van vandaag worden namelijk vaak gekarakteriseerd als ‘mondig’. Dat is doorgaans positief verwoorde versluiertaal voor:
‘Onhandelbare etterbakkies. Al dan niet met ADHD’.
Vaak met steun van even onhandelbare ouders. Zodat je als leraar al gauw zelf aan de ADHD bent en aan lesgeven nauwelijks toe komt.
Ik ben overigens in het algemeen helemaal niet negatief gestemd over de jeugd van tegenwoordig. Bovendien viel het volgens Hans met die Pisa-lijst best mee. Nederland staat nog steeds hoog, alleen nu iets minder. Hopelijk is het geen trend, net zoals de instelling van veel Nederlanders.
Ook daarvoor heeft Zaltbommel tegengif voorhanden. Hans’ favoriete restaurant heeft een tegentrendige naam:
De Verdraagzaamheid.
P.S.
Of de jeugd van tegenwoordig het nog steeds leert weet ik niet, maar vele generaties groeiden op met de wetenschap dat de Bommelse torenspits verloren ging tijdens een watersnood:
♫
En te midden van die rommel, rommel
Dreef de torenspits van Bi-Ba-Bommel
♫
Inmiddels bestaat er twijfel of die tekst wel over Zaltbommel gaat, de stad die eerst gewoon Bommel heette. ‘Zalt’ is een latere toevoeging vanwege de zouthandel aldaar.
Zekerheid 1: In werkelijkheid ging de spits van de toren verloren bij een brand, in 1696.
Zekerheid 2: Eigenlijk willen we dat niet weten.
Zekerheid 3: Het lied houden we erin.
Daarin fonkelt trouwens een couplet van vóór de online-bijles:
Op een vloer met nog wat planken, planken
Dreef de doopsgezinde school
Jongens hingen uit de banken
Lapten ’t leren aan hun zool
♫