280. Denken met smaak

Smaken verschillen niet alleen, ze kunnen veranderen. Door denken. Bij mij, althans.

– Ik drink graag bier en wijn. Maar niet vóór half zes in de middag. Iedere alcoholische inmenging in het leven overdag beschouw ik tot dat tijdstip als onzindelijk.
En dan nu het wonderbaarlijke: tot halfzes vind ik die dranken ook niet lekker. Daarna wel. Heel lekker zelfs. Tot en met het eten. Hoe langer het eten voorbij is, hoe minder lekker ze weer worden. Aan de achterkant geldt niet zo’n harde grens als aan de voorkant, maar na pakweg half tien smaakt een pilsje weer ongeveer even slecht als voor half zes.

 

La_Gastaldia.M
17.29: ‘Getver!’ / 17.30: ‘Twee graag!’

 


– Ik vind vliegtuigen prachtig. Die dingen door de lucht te zien gaan vind ik bijna zo mooi als een vliegende zwaan.
Het geluid nam ik altijd op de koop toe. Dat hoorde er nu eenmaal bij.
Zelf woon ik onder een van de aanvliegroutes van Schiphol. De mijne wordt niet vaak gebruikt, maar áls-ie wordt ingezet dan komen meteen álle vliegende AMS-koffers over mijn hoofd.
En dan nu het wonderbaarlijke: terwijl het volume van dat geluid de tendens heeft af te nemen, klinkt het steeds minder goed.
Ik denk aan de inhoud van al die vliegende vogels, voor een groot deel gevuld met wezens die aanstonds een selfie zullen nemen naast een huurbare Wallendame, haar zo berovend van klandizie, waarna ze de Damstraat onder zullen kotsen wegens een overdosis Nutella.
(Ik maakte daar onlangs een foto van, die de lezer alleen bespaard blijft doordat onbedoeld flitslicht de aanblik ‘substantieel’ verfletste).
Bovendien denk ik bij ieder aanzwellend geloei in het zwerk aan al die mensen die helemaal niet in ons land hoeven te zijn, maar Schiphol alleen aandoen als doorvoervee.
Door al dat denken klínkt het geluid van die grote vogels nu anders. En storender.

 

KLM.L
Mooi hè? Maar wat zit erin?

 


– We zijn een land van windmolens. ‘Altijd’ al geweest. Ik vind ze mooi, de oude en de nieuwe. De nieuwe zorgen voor zindelijke stroom. Daardoor vind ik ze nóg mooier.
En dan nu het wonderbaarlijke: veel Nederlanders van nu vinden de windmolens van nu níet mooi.
Zeker, overdaad schaadt. Zoals bij alles. Zodra de techniek iets beters heeft bedacht, mogen ze weg. Maar ik hoop wel dat er hier en daar een paar zullen blijven staan. Omdat ze, deels door denken, zo mooi zijn.

– Hoe zit het eigenlijk met politici? Worden die lelijker door wat ze zeggen? Je hebt erbij waar ik alleen al door de aanblik fysiek onwel van word, zoals Trump. Maar vergis ik me nu, of is dat ook vanzelf al zo? Puur instinctief.

krabbel

TERZIJDE
Wat z☼nneklaar zou moeten, een fikse belasting op vliegtuigbrandstof, gaat waar$chijnlijk niet gebeuren.
Misschien is er een alternatief: een crewlid met duizenden vlieguren ervaring verhaalde laatst in geuren en kleuren over de hygiëne aan boord. Door dat relaas leek de Amsterdamse Damstraat opeens een Zwitsers aanrecht.
Als dat verhaal nu eens viraal zou gaan…

Niet mooi, ook niet door denken: windmolens met twee wieken.

Wonderbaarlijk (vervolg)
Curieuze definitieverschillen bij het Centraal Bureau voor de Statistiek:

– Zware drinker
Iemand die ‘minstens 1 keer per week 6 of meer glazen alcohol op één dag drinkt (mannen) of minstens 1 keer per week 4 of meer glazen alcohol op één dag drinkt (vrouwen)’:

– Overmatige drinker
Iemand die ‘meer dan 21 glazen per week (mannen) of meer dan 14 glazen per week (vrouwen) drinkt’.

De problemen met de Boeing 737 Max lijken te wortelen in de fascinerende overgangsfase van ‘mens gestuurd’ naar ‘machine gestuurd’, zoals ook aan de orde kwam in een recent stuk op deze site:
In de Simulator.

Nog even en de Brexit gaat lijken op exitBr.